İşçinin Haklı Nedenle Fesih Hakkı

İşçinin Haklı Nedenle Fesih Hakkı ve İş Kanunu

İşçinin haklı nedenle derhal fesih hakkı, Türkiye'deki iş hukuku düzenlemeleri içinde 4857 sayılı İş Kanunu'nun 24. maddesinde ayrıntılı bir şekilde ele alınmıştır. Söz konusu madde, işçilere sağlık sebepleri, ahlak ve iyiniyet kurallarına uymayan durumlar ve benzeri sebeplerle, ayrıca zorlayıcı sebeplerin varlığı durumunda, iş sözleşmelerini haklı nedenle derhal feshetme hakkını tanımaktadır.

Belirli süreli veya belirsiz süreli iş sözleşmeleri arasındaki ayrım, işçinin haklı nedenle fesih hakkı bakımından önem arz etmemektedir. Her iki sözleşme türünde de, işçi, iş sözleşmesini derhal feshetme hakkına sahiptir, eğer haklı fesih gerekçeleri mevcut ise. Bu düzenleme, işçinin iş sözleşmesini koruma altına alırken, aynı zamanda işverenin işçinin haklı fesih hakkını kötüye kullanmasını önlemeyi amaçlar.

Sağlık Sebepleri İle Derhal Fesih Hakkı Oluşacak Haller

a) İş sözleşmesinin konusu olan işin niteliğinden kaynaklanan bir sebep nedeniyle işçinin sağlığı veya yaşamı için tehlike oluşturuyorsa,

b) İşçi, sürekli olarak yakın temas halinde olduğu işveren, başka bir işçi veya işiyle bağdaşmayan bulaşıcı bir hastalığa yakalanmışsa.

Bu durumda, a bendi açısından önemli olan nokta, işin niteliğinden kaynaklanan bir sebep nedeniyle işçinin sağlığında ortaya çıkan sorundur. Başka bir deyişle, işin niteliğinden kaynaklanan bir nedenle hastalık veya sağlık sorunu ortaya çıkmıyorsa, işçi, iş sözleşmesini 24. madde gereği haklı nedenle derhal feshedemez.

Ahlak ve İyi Niyet Kurallarına Uymayan Haller

a) İşveren, iş sözleşmesi yapılırken, sözleşmenin temel noktalarından biri hakkında yanlış nitelikler veya şartlar göstererek, gerçeğe uygun olmayan bilgiler verir veya işçiyi yanıltıcı ifadelerde bulunursa.

b) İşveren, işçinin veya ailesinden birinin şeref ve namusuna dokunacak şekilde sözler söyler, davranışlarda bulunur veya işçiye cinsel tacizde bulunursa.

c) İşveren, işçiye veya ailesinden birine karşı saldırıda bulunur, gözdağı verir veya işçiyi veya ailesinden birini kanuna aykırı davranışa teşvik eder, kışkırtır, sürükler veya işçiye ve ailesinden birine karşı hapsi gerektiren bir suç işler veya işçi hakkında şeref ve haysiyet kırıcı, asılsız ağır isnat veya ithamlarda bulunursa.

d) İşçi, işyerinde cinsel tacize uğrar ve bu durumu işverene bildirmesine rağmen gerekli önlemler alınmazsa.

e) İşveren, işçinin ücretini kanun hükümleri veya sözleşme şartlarına uygun olarak hesaplamaz veya ödemezse.

f) Ücret, parça başına veya iş tutarı üzerinden ödenmesi kararlaştırılıp da işveren, işçiye yapabileceği sayı ve tutardan az iş verirse, bu durumda aradaki ücret farkı zaman esasına göre ödenmez veya çalışma şartları uygulanmazsa.